прывалі́цца I сов. привали́ться;
п. спі́най да сцяны́ — привали́ться спино́й к стене́
прывалі́цца II сов. (о сукне) слегка́ сваля́ться
прывалі́ць I сов., в разн. знач. привали́ть;
п. ка́мень да сцяны́ — привали́ть ка́мень к стене́;
парахо́д ~лі́ў да пры́стані — парохо́д привали́л к при́стани;
~лі́ла мно́га наро́ду — безл. привали́ло мно́го наро́ду;
яму́ ~лі́ла шча́сце — ему́ привали́ло сча́стье
прывалі́ць II сов. (о сукне) слегка́ сваля́ть
прывало́чаны разг. прита́щенный, приволо́ченный, приволочённый
прыва́льванне ср. прива́ливание
прыва́львацца I несов., возвр., страд. прива́ливаться; см. прывалі́цца I, прыва́льваць I
прыва́львацца II несов., возвр., страд. слегка́ валя́ться; см. прывалі́цца II, прыва́льваць II
прыва́льваць I несов., в разн. знач. прива́ливать; см. прывалі́ць I
прыва́льваць II несов. (сукно) слегка́ валя́ть
прыва́льны в разн. знач. прива́льный;
~ныя агні́ — прива́льные огни́;
п. касцёр — прива́льный костёр;
○ п. брус — прива́льный брус
прывандрава́ць сов. прикочева́ть
прываражы́ць сов. приворожи́ть, приколдова́ть; привороти́ть
прыва́рак, -рку м., в разн. знач. прива́рок