прывалі́ць I сов., в разн. знач. привали́ть;
п. ка́мень да сцяны́ — привали́ть ка́мень к стене́;
парахо́д ~лі́ў да пры́стані — парохо́д привали́л к при́стани;
~лі́ла мно́га наро́ду — безл. привали́ло мно́го наро́ду;
яму́ ~лі́ла шча́сце — ему́ привали́ло сча́стье
прывалі́ць II сов. (о сукне) слегка́ сваля́ть
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (актуальны правапіс)