падрумя́ньваць несов., в разн. знач. подрумя́нивать
падруча́цца несов., разг.
1. подряжа́ться;
2. бра́ться, вызыва́ться
падру́чная сущ. (выполняющая подсобную работу) подру́чница
падру́чнік I м. уче́бник
падру́чнік II м., тех. (в токарном станке) подру́чник
падру́чны
1. прил. подру́чный;
2. в знач. сущ. подру́чный
падрыва́нне I ср. подрыва́ние, подры́в м.; надры́в м.; см. падрыва́ць I, падрыва́цца I
падрыва́нне II ср. подрыва́ние, подры́в м.; см. падрыва́ць II, падрыва́цца II
падрыва́цца I несов., возвр., страд. подрыва́ться; надрыва́ться; см. падарва́цца, падрыва́ць I
падрыва́цца II несов., возвр., страд. подрыва́ться; см. падры́цца, падрыва́ць II
падрыва́ць I несов., в разн. знач. подрыва́ть; (здоровье, силы — ещё) надрыва́ть; см. падарва́ць
падрыва́ць II несов. (рылом — о животных) подрыва́ть; см. падры́ць
падры́гаць сов., разг. подры́гать