Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

ПрадмоваСкарачэнні

гало́та ж., разг.

1. собир. голь, голытьба́;

2. бе́дность, нужда́, нищета́

галоўбу́х м. (гало́ўны бухга́лтар) главбу́х (гла́вный бухга́лтер)

гало́ўка

1. ж., в разн. знач. голо́вка; (у льна — ещё) коро́бочка;

дзіця́чая г. — де́тская голо́вка;

г. сы́ру — голо́вка сы́ру;

г. цыбу́лі — голо́вка лу́ка;

г. по́лаза — голо́вка по́лоза;

2. ж. коча́н м. (капусты);

3. обычно мн. голо́вки (в сапогах);

баява́я г. — боева́я голо́вка;

гла́дзіць (пагла́дзіць) па ~ло́ўцы — гла́дить (погла́дить) по голо́вке

галоўкаве́рх м. (вярхо́ўны галоўнакама́ндуючы) главкове́рх (верхо́вный главнокома́ндующий)

галоўка́м м. (галоўнакама́ндуючы) главко́м (главнокома́ндующий)

гало́ўнае

1. сущ. гла́вное;

гавары́ць аб ~ным — говори́ть о гла́вном;

2. в знач. вводн. сл. гла́вное;

~нае, не трэ́ба было́ хвалява́цца — гла́вное, не ну́жно бы́ло волнова́ться

галоўнакама́ндаванне ср. главнокома́ндование

галоўнакама́ндуючы сущ. главнокома́ндующий

гало́ўны в разн. знач. гла́вный;

~ная ду́мка — гла́вная мысль;

г. ўрач — гла́вный врач;

~нае пыта́нне — гла́вный вопро́с;

г. го́рад — гла́вный го́род;

г. сказграм. гла́вное предложе́ние;

~ныя чле́ны ска́заграм. гла́вные чле́ны предложе́ния;

~ная кватэ́рауст. гла́вная кварти́ра;

~ная спра́ва — гла́вное де́ло;

~ным чы́нам — гла́вным о́бразом

галоўура́ч, -ча́ м. (гало́ўны ўрач) главвра́ч (гла́вный врач)