гало́та ж., разг.
1. собир. голь, голытьба́;
2. бе́дность, нужда́, нищета́
галоўбу́х м. (гало́ўны бухга́лтар) главбу́х (гла́вный бухга́лтер)
гало́ўка
1. ж., в разн. знач. голо́вка; (у льна — ещё) коро́бочка;
дзіця́чая г. — де́тская голо́вка;
г. сы́ру — голо́вка сы́ру;
г. цыбу́лі — голо́вка лу́ка;
г. по́лаза — голо́вка по́лоза;
2. ж. коча́н м. (капусты);
3. обычно мн. голо́вки (в сапогах);
○ баява́я г. — боева́я голо́вка;
◊ гла́дзіць (пагла́дзіць) па ~ло́ўцы — гла́дить (погла́дить) по голо́вке
галоўкаве́рх м. (вярхо́ўны галоўнакама́ндуючы) главкове́рх (верхо́вный главнокома́ндующий)
галоўка́м м. (галоўнакама́ндуючы) главко́м (главнокома́ндующий)
гало́ўнае
1. сущ. гла́вное;
гавары́ць аб ~ным — говори́ть о гла́вном;
2. в знач. вводн. сл. гла́вное;
~нае, не трэ́ба было́ хвалява́цца — гла́вное, не ну́жно бы́ло волнова́ться
галоўнакама́ндаванне ср. главнокома́ндование
галоўнакама́ндуючы сущ. главнокома́ндующий
гало́ўны в разн. знач. гла́вный;
~ная ду́мка — гла́вная мысль;
г. ўрач — гла́вный врач;
~нае пыта́нне — гла́вный вопро́с;
г. го́рад — гла́вный го́род;
○ г. сказ — грам. гла́вное предложе́ние;
~ныя чле́ны ска́за — грам. гла́вные чле́ны предложе́ния;
~ная кватэ́ра — уст. гла́вная кварти́ра;
◊ ~ная спра́ва — гла́вное де́ло;
~ным чы́нам — гла́вным о́бразом
галоўура́ч, -ча́ м. (гало́ўны ўрач) главвра́ч (гла́вный врач)