Verbum

бічава́нне ср. бичева́ние; см. бічава́ць

бічава́цца несов., страд. бичева́ться; см. бічава́ць

бічава́ць несов. (критиковать; изобличать) бичева́ть

бічано́сцы, -цаў сущ., мн., зоол. бичено́сцы

біяаку́стыка ж. биоаку́стика

біяаргані́чны биооргани́ческий;

○ ~ная хі́мія — биооргани́ческая хи́мия

біяарыента́цыя ж. биоориента́ция

біягеаграфі́чны биогеографи́ческий

біягеагра́фія ж. биогеогра́фия

біягеасфе́ра ж. биогеосфе́ра