Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

ПрадмоваСкарачэнні

дзе́тухна ж., разг., ласк. де́точка, ди́тятко ср.

дзеўбану́ць сов., однокр.

1. разг. (о птицах) клю́нуть;

2. прост. (ударить) долбану́ть

дзе́ўка ж., разг. де́вушка; де́вка;

засе́дзецца (сядзе́ць) у дзе́ўкахпрост. засиде́ться (сиде́ть) в де́вках

дзеўчанё ср., см. дзеўчаня́

дзеўчаня́ и дзеўчанё, -ня́ці ср., разг.

1. пренебр. девчо́нка ж.;

2. ласк. девчу́рка ж.

дзе́ўчына ж., разг., см. дзяўчы́на

дзе́ці (род. дзяце́й) мн., в разн. знач. де́ти;

гэ́та яго́ дз.э́то его́ де́ти;

кні́га для дзяце́й — кни́га для дете́й;

бацькі́ і дз. — отцы́ и де́ти;

не дзяце́й хрысці́ць — (каму з кім) не дете́й крести́ть (кому с кем);

гу́шча дзяце́й не разганя́епосл. ка́шу ма́слом не испо́ртишь;

бага́таму чорт дзяце́й калы́шапосл. у бога́того чёрт дете́й кача́ет

дзе́цішча ср. де́тище

дзе́цца сов., разг. дева́ться, де́ться; (затеряться — ещё) задева́ться;

няма́ дзе дз. — не́куда дева́ться (де́ться);

не́дзе дзе́лася кні́га — куда́-то дева́лась (де́лась, задева́лась) кни́га

дзець сов., разг. дева́ть, деть; (затерять — ещё) задева́ть, подева́ть;

дзе ты дзеў маю́ кні́гу? — куда́ ты дева́л (дел, задева́л, подева́л) мою́ кни́гу?;

няма́ куды́ дз. гро́шы — не́куда деть (дева́ть) де́ньги;

не ве́даць, куды́ во́чы дз. — не знать, куда́ глаза́ деть;

гэ́тага ніку́ды не дзе́нешэ́того никуда́ не де́нешь;

не ве́даць, куды́ ру́кі дз. — не знать, куда́ ру́ки деть

дзе́шава нареч., см. та́нна