Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

ПрадмоваСкарачэнні

разлу́плены разг.

1. разо́рванный, разо́дранный;

2. расцара́панный;

1, 2 см. разлупі́ць

разлу́пліваць несов., разг.

1. разрыва́ть, раздира́ть;

2. (кожу) расцара́пывать

разлуча́льнік м., тех. разъедини́тель

разлу́чанасць ж.

1. разлучённость;

2. разъединённость;

1, 2 см. разлу́чаны 1, 2

разлу́чаны

1. разлучённый;

2. разъединённый;

3. разделённый;

1-3 см. разлучы́ць

разлуча́цца несов.

1. разлуча́ться;

2. (о контакте) разъединя́ться;

3. разделя́ться;

чарада́а́лася на дзве ча́сткі — ста́до разделя́лось на́ две ча́сти;

4. перен., разг. расстава́ться; см. разлучы́цца 4;

5. страд. разлуча́ть; разъединя́ть; разделя́ть; см. разлучы́ць

разлуча́ць несов.

1. разлуча́ть;

2. (прерывать контакт) разъединя́ть;

3. разделя́ть; см. разлучы́ць 3

разлу́чнік м., разг. разлу́чник

разлу́чніца ж., разг. разлу́чница

разлучы́цца сов.

1. разлучи́ться;

2. (о контакте) разъедини́ться;

3. раздели́ться;

чарада́ы́лася на дзве ча́сткі — ста́до раздели́лось на две ча́сти;

4. перен., разг. расста́ться;

р. з ду́мкай аб шча́сці — расста́ться с мы́слью о сча́стье