разлучы́цца сов.

1. разлучи́ться;

2. (о контакте) разъедини́ться;

3. раздели́ться;

чарада́ы́лася на дзве ча́сткі — ста́до раздели́лось на две ча́сти;

4. перен., разг. расста́ться;

р. з ду́мкай аб шча́сці — расста́ться с мы́слью о сча́стье

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (актуальны правапіс)