Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

ПрадмоваСкарачэнні

паднача́ленасць ж. подчинённость; подвла́стность

паднача́ленне ср. подчине́ние

паднача́лены

1. прич. подчинённый;

2. прил. подчинённый, подвла́стный;

3. в знач. сущ. подчинённый

паднача́ліцца сов. подчини́ться

паднача́ліць сов. подчини́ть

паднача́льванне ср. подчине́ние

паднача́львацца несов., возвр., страд. подчиня́ться

паднача́льваць несов. подчиня́ть

падначо́ўваць несов., разг. ночева́ть

паднашэ́нне ср. подноше́ние