дарыва́цца I несов., возвр., страд., разг. дорыва́ться; см. дарва́цца I, дарыва́ць I
дарыва́цца II несов., разг. дорыва́ться; см. дарва́цца II
дарыва́цца III несов., возвр., страд. дорыва́ться; см. дары́цца II, дарыва́ць II
дарыва́ць I несов.
1. (кончать рвать, срывать что-л.) дорыва́ть; см. дарва́ць 1;
2. разг. (окончательно изнашивать — об одежде, обуви) дорыва́ть
дарыва́ць II несов. (рылом — о животных) дорыва́ть
дары́льшчык м., уст. дари́тель
дары́льшчыца ж., уст. дари́тельница
дарысава́ны дорисо́ванный
дарысо́ўванне ср. дорисо́вывание; см. дарысо́ўваць
дарысо́ўвацца несов., страд. дорисо́вываться
дарысо́ўваць несов. дорисо́вывать
дары́цца I несов., страд. дари́ться, приноси́ться в дар; подноси́ться, жа́ловаться; см. дары́ць I
дары́цца II сов. (рылом — о животных) доры́ться