прыпаміна́ць несов. припомина́ть, вспомина́ть
прыпамяну́ць сов. припо́мнить
прыпа́р, -ру м.
1. зной, жара́ ж.;
2. прям., перен. страда́ ж.
прыпа́раны разг. припа́ренный; см. прыпа́рыць 1
прыпа́рванне ср. (действие) припа́ривание; см. прыпа́рваць 1
прыпа́рвацца несов., страд. припа́риваться; см. прыпа́рваць 1
прыпа́рваць несов.
1. разг. припа́ривать; см. прыпа́рыць 1;
2. безл. па́рить, си́льно пригрева́ть
прыпа́рка ж.
1. в разн. знач. припа́рка;
рабі́ць ~кі — де́лать припа́рки;
сухі́я ~кі — сухи́е припа́рки;
2. разг., см. прыпа́р 2;
◊ як мёртваму п. (памо́жа) — как мёртвому припа́рка (помо́жет)
прыпаркава́цца сов., разг. припаркова́ться
прыпаркава́ць сов., разг. припаркова́ть