прыпа́рка ж.

1. в разн. знач. припа́рка;

рабі́ць ~кі — де́лать припа́рки;

сухі́я ~кі — сухи́е припа́рки;

2. разг., см. прыпа́р 2;

як мёртваму п. (памо́жа) — как мёртвому припа́рка (помо́жет)

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (актуальны правапіс)