Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

ПрадмоваСкарачэнні

праклю́нуцца сов., разг.

1. см. прадзяўбці́ся;

2. перен. (прорасти) проклю́нуться

пракляпа́ць сов. проклепа́ть

праклясці́ сов. прокля́сть; преда́ть прокля́тию

пракля́ты

1. прич. про́клятый, пре́данный прокля́тию;

2. прил. (ненавистный, проклинаемый) прокля́тый; окая́нный;

~тае пыта́нне — прокля́тый вопро́с

пракля́цце ср. (действие) прокля́тие

пракня́жыць сов., ист. прокня́жить

прако́л, -лу м., в разн. знач. проко́л

прако́латы

1. проко́лотый; пронзённый;

2. разг. пробо́данный;

1, 2 см. пракало́ць I

прако́лванне ср. прока́лывание, проко́л м.

прако́лвацца несов.

1. прока́лываться; см. пракало́цца;

2. страд. прока́лываться; пронза́ться; см. прако́лваць