пракля́ты

1. прич. про́клятый, пре́данный прокля́тию;

2. прил. (ненавистный, проклинаемый) прокля́тый; окая́нный;

~тае пыта́нне — прокля́тый вопро́с

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (актуальны правапіс)