дапіло́ўванне ср. допи́ливание
дапіло́ўвацца несов., возвр., страд. допи́ливаться
дапіло́ўваць несов. допи́ливать
дапільнава́ны
1. подкарау́ленный, подстережённый;
2. усле́женный, устережённый;
1, 2 см. дапільнава́ць
дапільнава́ць (каго, што) сов
1. подкарау́лить, подстере́чь;
д. зло́дзея — подкарау́лить (подстере́чь) во́ра;
2. уследи́ть (за кем, чем), устере́чь;
д. сад — уследи́ть за са́дом, устере́чь сад
дапільно́ўвацца несов., страд. подкарау́ливаться, подстерега́ться; усле́живаться, устерега́ться; см. дапільно́ўваць
дапільно́ўваць несов.
1. подкарау́ливать, подстерега́ть;
2. усле́живать, устерега́ть;
1, 2 см. дапільнава́ць
дапіна́ць несов., разг. добива́ться, достига́ть; см. дапя́ць 1
дапі́саны допи́санный; см. дапіса́ць
дапіса́цца сов., разг. дописа́ться;
д. да глу́пства — дописа́ться до глу́пости