умудры́цца сов. умудри́ться
умурава́ны
1. вмуро́ванный, вде́ланный;
2. перен. ско́ванный;
1, 2 см. умурава́ць
умурава́ць сов.
1. вмурова́ть, вде́лать;
у. кацёл — вмурова́ть (вде́лать) котёл;
2. чаще безл., перен. (морозом) скова́ть;
рэ́чку мо́цна ўмурава́ла — ре́чку кре́пко скова́ло
уму́рзаны изма́занный, испа́чканный
уму́рзацца сов., разг. изма́заться, испа́чкаться
уму́рзаць сов., разг. изма́зать, испа́чкать;
у. твар — изма́зать (испа́чкать) лицо́
умуро́ўванне ср. вмуро́вывание, вде́лывание; см. умуро́ўваць 1
умуро́ўвацца несов., страд. вмуро́вываться, вде́лываться; см. умуро́ўваць 1