Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

ПрадмоваСкарачэнні

уве́нчванне ср. (действие) увенча́ние

уве́нчвацца несов., возвр., страд. уве́нчиваться; см. увянча́цца, уве́нчваць

уве́нчваць несов., в разн. знач. уве́нчивать; см. увянча́ць

уве́раваць сов. уве́ровать

уверадзі́цца сов. (чаще в ирон. смысле) уста́ть, утоми́ться

уверадзі́ць сов. переутоми́ть рабо́той; натруди́ть

уве́рсе нареч. вверху́

уве́рх нареч., в разн. знач. вверх;

у. па рацэ́ — вверх по реке́;

на бе́разе ляжа́ла ло́дка, паве́рнутая ўверх дном — на берегу́ лежа́ла ло́дка, повёрнутая вверх дном;

перавярну́ць усё ўверх дном — переверну́ть всё вверх дном

уверцю́ра ж., муз. увертю́ра

уве́рчаны завёрнутый, увёрнутый