Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

ПрадмоваСкарачэнні

увалака́ць несов., разг. вта́скивать, ввола́кивать

увалачы́ сов., разг. втащи́ть, вволо́чь

увалачы́ся сов., разг. втащи́ться

ува́лены I

1. вва́ленный;

2. обру́шенный, прова́ленный;

3. разг. вбу́ханный;

1-3 см. увалі́ць I 1-3

ува́лены II ува́лянный, ука́танный; см. увалі́ць II

ува́лістасць ж., мор. ува́льность, ува́льчивость

увалі́цца I сов.

1. в разн. знач. ввали́ться;

у. ў я́му — ввали́ться в я́му;

у хво́рага ўвалі́ліся во́чы — у больно́го ввали́лись глаза́;

у пако́й ~лі́ўся нато́ўп хлапчуко́ў — в ко́мнату ввали́лась толпа́ мальчи́шек;

2. (внутрь) обру́шиться, провали́ться;

столь ~лі́лася — потоло́к обру́шился (провали́лся);

не капа́й друго́му я́мы, сам ~лішся ў яе́посл. не рой друго́му я́мы, сам в неё упадёшь

увалі́цца II сов. уваля́ться;

сукно́і́лася — сукно́ уваля́лось

увалі́ць I сов.

1. (вбросить что-л. тяжёлое, громоздкое) ввали́ть;

2. (внутрь) обру́шить, провали́ть;

3. разг. (всыпать, вложить в большом количестве) вбу́хать;

4. разг. (войти толпой) ввали́ть

увалі́ць II сов. (обработать валянием) уваля́ть, уката́ть;

у. ля́мец — уваля́ть (уката́ть) во́йлок

увало́чаны разг. вта́щенный, вволочённый

ува́льванне ср. ува́лка ж., ука́тка ж.; см. ува́льваць II

ува́львацца I несов.

1. в разн. знач. вва́ливаться;

2. (внутрь) обру́шиваться, прова́ливаться;

1, 2 см. увалі́цца I;

3. страд. вва́ливаться; обру́шиваться, прова́ливаться; см. ува́льваць I 1, 2

ува́львацца II несов., возвр., страд. ува́ливаться; см. увалі́цца II, ува́льваць II