адмата́ны отмо́танный; см. адмата́ць
адмата́цца сов. отмота́ться;
вяро́ўка ~та́лася — верёвка отмота́лась
адмата́ць сов. отмота́ть;
а. бінт — отмота́ть бинт;
~та́й мне крыху́ ні́так — отмота́й мне немно́го ни́ток
адмаўле́нне ср.
1. (действие) отка́з м.;
2. (действие) отрица́ние; (упорное отрицание — ещё) отпира́тельство;
3. (то, что отрицает собою что-л.) отрица́ние;
фашы́зм з’яўля́ецца ~ннем дэмакраты́зму — фаши́зм явля́ется отрица́нием демократи́зма;
○ а. ~ння — отрица́ние отрица́ния
адмаўля́льнік м. отрица́тель
адмаўля́цца (ад чаго) сов.
1. отка́зываться; отрека́ться; (уступать — ещё) поступа́ться (чем);
2. (от родных, знакомых и т.п.) отка́зываться, отрека́ться;
3. (от слов, обещаний) отка́зываться, отрека́ться, отпира́ться;
1-3 см. адмо́віцца;
4. страд. отрица́ться; см. адмаўля́ць 2
адмаўля́ць несов.
1. в разн. знач. отка́зывать; см. адмо́віць;
2. отрица́ть;
не́льга а. і́сціны — нельзя́ отрица́ть и́стину
адмаўча́цца сов. отмолча́ться
адмаха́ць сов.
1. в разн. знач. отмаха́ть;
а. тры́ццаць кіламе́траў — отмаха́ть три́дцать киломе́тров;
а. пяць старо́нак — отмаха́ть пять страни́ц;
2. мор. отмаха́ть;
а. адка́з флажко́м — отмаха́ть отве́т флажко́м
адма́хвацца несов., прям., перен. отма́хиваться; см. адмахну́цца;
◊ а. рука́мі і нага́мі — отма́хиваться рука́ми и нога́ми