падла́джванне ср. подла́живание; см. падла́джваць 1
падла́джвацца несов., возвр., страд. подла́живаться; см. падла́дзіцца, падла́джваць 1
падла́джваць несов.
1. в разн. знач. подла́живать;
2. разг. подла́живать, угожда́ть;
1, 2 см. падла́дзіць 1, 3
падла́дзіцца сов., в разн. знач. подла́диться;
п. ў спява́нні — подла́диться в пе́нии;
п. да кро́ку — подла́диться к ша́гу;
п. да дырэ́ктара — подла́диться к дире́ктору
падла́дзіць сов.
1. в разн. знач. подла́дить;
п. вось да калёс — подла́дить ось к теле́ге;
2. почини́ть;
п. бо́ты — почини́ть сапоги́;
3. разг. подла́дить, угоди́ть
падлае́дныя сущ., мн., зоол. стервоя́дные
падлажы́ць сов., в разн. знач. подложи́ть;
п. ка́мень пад ко́ла — подложи́ть ка́мень под колесо́;
п. ніз спадні́цы — подложи́ть низ ю́бки;
п. дроў у печ — подложи́ть дров в пе́чку;
◊ рук не падло́жыш — не спасёшь от сме́рти
падла́зіць несов.
1. (подо что-л.) подлеза́ть;
2. подвёртываться;
3. подступа́ться;
1-3 см. падле́зці
падлакірава́ны прям., перен. подлакиро́ванный; см. падлакірава́ць
падлакірава́ць сов., прям., перен. подлакирова́ть;
п. рая́ль — подлакирова́ть роя́ль;
п. рэчаі́снасць — подлакирова́ть действи́тельность