панако́лваць сов. (о многом, во множестве)
1. в разн. знач. наколо́ть;
2. надколо́ть
панако́пваны нары́тый, нако́панный; см. панако́пваць
панако́пваць сов. (о многом) нары́ть, накопа́ть
панако́чваць сов., разг. (о многом, во множестве) накати́ть;
п. бярве́ння на зямля́нку — накати́ть брёвен на земля́нку
панако́шваны нако́шенный; см. панако́шваць
панако́шваць сов. (во множестве) накоси́ть
панакрада́ны наворо́ванный, накра́денный; см. панакрада́ць
панакрада́ць сов. (во множестве) наворова́ть, накра́сть
панакру́чваны
1. накру́ченный; намо́танный;
2. накру́ченный;
3. насверлённый;
4. нави́нченный;
1-4 см. панакру́чваць 1-4
панакру́чвацца сов. (о многом, во множестве) накрути́ться, намота́ться