вы́руліць сов., ав. вы́рулить
выру́льваць несов., ав. выру́ливать
вы́ручаны в разн. знач. вы́рученный; см. вы́ручыць
выруча́цца несов., страд. выруча́ться; см. выруча́ць
выруча́ць несов., в разн. знач. выруча́ть; см. вы́ручыць
вы́ручка ж., в разн. знач. вы́ручка
вы́ручыць сов., в разн. знач. вы́ручить;
в. з бяды́ — вы́ручить из беды́;
в. у дзень сто рублёў — вы́ручить в день сто рубле́й
выручэ́нне ср. (освобождение, спасение) выруче́ние
вырыва́нне ср. вырыва́ние, выдёргивание, удале́ние; см. вырыва́ць I 1
вырыва́цца I несов.
1. прям., перен. вырыва́ться;
2. (стремительно выходить наружу) вырыва́ться;
3. (отделяться) вырыва́ться, отрыва́ться; (выскальзывать, выпадать) выдёргиваться;
1-3 см. вы́рвацца;
4. страд. вырыва́ться; выдёргиваться; удаля́ться; см. вырыва́ць I
вырыва́цца II несов., страд. вырыва́ться; см. вырыва́ць II