вырыва́цца I несов.

1. прям., перен. вырыва́ться;

2. (стремительно выходить наружу) вырыва́ться;

3. (отделяться) вырыва́ться, отрыва́ться; (выскальзывать, выпадать) выдёргиваться;

1-3 см. вы́рвацца;

4. страд. вырыва́ться; выдёргиваться; удаля́ться; см. вырыва́ць I

вырыва́цца II несов., страд. вырыва́ться; см. вырыва́ць II

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)