пахны́каць сов., разг. похны́кать
пахо́ваны, см. пахава́ны I
пахо́д, -ду в разн. знач. похо́д;
туры́сцкі п. — туристи́ческий похо́д;
крыжо́вы п. — ист., перен. кресто́вый похо́д
пахо́джанне ср., в разн. знач. происхожде́ние;
п. мо́вы — происхожде́ние языка́
пахо́джваць несов., см. пахаджа́ць
пахо́дзіць несов. происходи́ть;
ён п. з рабо́чай сям’і́ — он происхо́дит из рабо́чей семьи́
пахо́дны в разн. знач. похо́дный;
~ная ку́хня — похо́дная ку́хня;
~ная амуні́цыя — похо́дное снаряже́ние;
~ная кало́на — похо́дная коло́нна
пахо́дня ж., уст. фа́кел м.; фона́рь м.
пахрабры́цца сов. похрабри́ться