Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

ПрадмоваСкарачэнні

панакіда́ць сов. (во множестве)

1. наброса́ть, понаброса́ть, накида́ть, понакида́ть;

2. (стога) намета́ть

панакі́дваны сов., см. панакіда́ны

панакі́дваць сов., см. панакіда́ць

панаклада́ны нало́женный; см. панаклада́ць

панаклада́ць сов. (о многом, во множестве) наложи́ть, накла́сть

панакла́дваны, см. панаклада́ны

панакла́дваць сов., см. панаклада́ць

панакле́йваны накле́енный; см. панакле́йваць

панакле́йваць сов. (во множестве) накле́ить

панако́лваны

1. в разн. знач. нако́лотый;

2. надко́лотый;

1, 2 см. панако́лваць