панакіда́ць
1. наброса́ть, понаброса́ть, накида́ть, понакида́ть;
2. (стога) намета́ть
панакіда́ць
1. наброса́ть, понаброса́ть, накида́ть, понакида́ть;
2. (стога) намета́ть
панакі́дваны
панакі́дваць
панаклада́ны нало́женный;
панаклада́ць
панакла́дваны,
панакла́дваць
панакле́йваны накле́енный;
панакле́йваць
панако́лваны
1.
2. надко́лотый;
1, 2