Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

ПрадмоваСкарачэнні

вы́рваць I сов.

1. вы́рвать, вы́дернуть; (зуб — ещё) удали́ть;

в. газе́ту з рук — вы́рвать газе́ту из рук;

2. перен. вы́рвать;

в. прызна́нне — вы́рвать призна́ние;

3. (лён, коноплю) вы́теребить, вы́дергать;

в. з ко́ранем — вы́рвать с ко́рнем;

в. з го́рла — вы́рвать из го́рла;

в. з зубо́ў — вы́рвать из зубо́в

вы́рваць II сов., безл. вы́рвать, стошни́ть, вы́тошнить

выро́длівасць ж. (физическая) уро́дливость ж., уро́дство ср.

выро́длівы (с физическим уродством) уро́дливый

выро́ставы спец. выростно́й;

~вая са́жалка — выростно́й пруд

выро́шчванне ср. выра́щивание, взра́щивание; см. выро́шчваць

выро́шчвацца несов., страд. выра́щиваться, взра́щиваться; см. выро́шчваць

выро́шчваць несов. выра́щивать, взра́щивать; см. вы́расціць

вы́рубіць сов., плотн., горн. вы́рубить

вы́рубка ж., горн. вы́рубка

вы́рублены плотн., горн. вы́рубленный