вы́рваць I
1. вы́рвать, вы́дернуть; (зуб — ещё) удали́ть;
2.
3. (лён, коноплю) вы́теребить, вы́дергать;
◊ в. з ко́ранем — вы́рвать с ко́рнем;
в. з го́рла — вы́рвать из го́рла;
в. з зубо́ў — вы́рвать из зубо́в
вы́рваць II
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (актуальны правапіс)