адры́гвацца несов., см. адрыга́цца
адры́гваць несов., см. адрыга́ць
адрыгну́цца сов.
1. прям., перен. отрыгну́ться;
яму́ гэ́та яшчэ́ ~не́цца — ему́ э́то ещё отрыгнётся;
2. безл. отрыгну́ться
адрыгну́ць сов. отрыгну́ть
адры́жка ж., прям., перен. отры́жка;
а. ад кі́слага — отры́жка от ки́слого;
а. старо́га бы́ту — отры́жка ста́рого бы́та
адры́нуць сов., уст. отри́нуть
адрыпе́ць сов. отскрипе́ть
адры́ў, -ры́ву м., в разн. знач. отры́в;
лі́нія адры́ву — ли́ния отры́ва;
◊ без адры́ву ад вытво́рчасці — без отры́ва от произво́дства;
у адры́ве ад — (чаго) в отры́ве от (чего)