Verbum

wig

n.

пары́к -а́ m.

The bald man wore a wig — Лы́сы мужчы́на насі́ў пары́к

v.i. (-gg-)

1) надзява́ць пары́к

2) informal свары́цца, прабіра́ць

wiggle

v.i.

ту́зацца, ёрзаць

The restless child wiggled in his chair — Неспако́йнае дзіця́ ёрзаць у крэ́сьле

v.t.

1) варушы́цца

2) ту́заць

to wiggle the toes — варушы́ць па́льцамі ног

n.

ёрзаньне, ту́заньне n.

wiggly

adj.

1) варухлі́вы

2) хва́лісты

a wiggly line — хва́лістая лі́нія

wigwam

n.

вігва́м -а m.