wiggle

[ˈwɪgəl]

1.

v.i.

ту́зацца, ёрзаць

The restless child wiggled in his chair — Неспако́йнае дзіця́ ёрзаць у крэ́сьле

2.

v.t.

1) варушы́цца

2) ту́заць

to wiggle the toes — варушы́ць па́льцамі ног

3.

n.

ёрзаньне, ту́заньне n.

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)