Verbum

upper

[ˈʌpər]

1.

adj.

1) ве́рхні

the upper lip — ве́рхняя губа́

the upper floor — ве́рхні паве́рх

2) вышэ́йшы (ра́нгам, ура́дам, стано́вішчам)

3) вы́шні, ве́рхні

upper Nioman — ве́рхні Нёман, вярхо́ўе Нёману

2.

n.

верх чараві́ка або́ бо́та (ча́стка бо́та без падэ́швы)

•

- to get the upper hand

upper case

вялі́кая лі́тара

Upper House, upper house

(у ЗША і Кана́дзе) сэна́т -у m. (у Вялікай Брыта́ніі) пала́та ло́рдаў

uppermost

[ˈʌpərmoʊst]

1.

adj.

1) найвышэ́йшы, са́мы ве́рхні

2) найважне́йшы

3) наймацне́йшы, найвыдатне́йшы

2.

adv.

1) найвышэ́й

2) найважне́й