Verbum

occasion

n.

1) наго́да, акалі́чнасьць f.

on the occasion of — з наго́ды чаго́-н.

2) спэцыя́льная падзе́я або́ наго́да

this festive occasion — гэ́тая ўрачы́стая наго́да

3) прычы́на, падста́ва f.; зачэ́пка f.

the occasion of the quarrel — прычы́на сва́ркі

on occasion — ча́сам, часа́мі, калі́-нікалі́, пры наго́дзе

v.

дава́ць падста́ву, быць прычы́най

occasional

adj.

1) рэ́дкі, выпадко́вы

an occasional thunderstorm — выпадко́вая навальні́ца

2) прынаго́дны

occasional poetry — прынаго́дная паэ́зія

occasionally

adv.

час-часо́м, час ад ча́су, ад ча́су да ча́су

Occident

n.

1) За́хад -у m. (краі́ны Захо́дняй Эўро́пы й Амэ́рыкі)

2) за́хад -у m.

occidental

adj.

захо́дні

occlude

v.

1) забіва́ць; затыка́ць; зачыня́ць (прахо́д)

2) Chem. убіра́ць (га́зы)

3) Dentistry шчы́льна сыхо́дзіцца (пра зу́бы ве́рхняй і ні́жняй сківі́цы)

occult

adj.

1) тае́мны, патае́мны, запаве́тны

2) звышнатура́льны, місты́чны

n.

the occult — місты́чнае вучэ́ньне

occultism

n.

акульты́зм -у m. (ве́ра ў місты́чныя сілы)

occupancy

n.

заня́цьце n.; завало́даньне (зямлёю, до́мам)

occupant

n.

1) жыха́р -а́ m.

2) ула́сьнік -а (до́ма, зямлі́)

3) той, хто займа́е яко́е-н. стано́вішча

4) акупа́нт -а m.