occasion
[əˈkeɪʒən]1.n.
1) наго́да, акалі́чнасьць f.
on the occasion of — з наго́ды чаго́-н.
2) спэцыя́льная падзе́я або́ наго́да
this festive occasion — гэ́тая ўрачы́стая наго́да
3) прычы́на, падста́ва f.; зачэ́пка f.
the occasion of the quarrel — прычы́на сва́ркі
on occasion — ча́сам, часа́мі, калі́-нікалі́, пры наго́дзе
2.v.
дава́ць падста́ву, быць прычы́най
Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)