Verbum

obligate

v.

абавя́зваць (-ца)

obligation

n.

1) абавя́зак -ку m.

2) абавяза́ньне n.

to be under an obligation — быць абавя́заным

to put under an obligation — абавя́зваць

3) доўг удзя́чнасьці

4) паслу́га f.; ла́ска f.

to repay an obligation — адплаці́ць за паслу́гу або́ ла́ску; сплаці́ць доўг удзя́чнасьці

obligatory

adj.

прымусо́вы; абавязко́вы; кане́чны

oblige

v.

1) абавя́зваць; змуша́ць

to be obliged — быць абавя́заным каму́-н.

much obliged! — ве́льмі ўдзя́чны вам; шчы́ра дзя́кую

2) рабі́ць паслу́гу, ла́ску або́ прые́мнасьць

She obliged us with song — Яна́ зрабіла нам прые́мнасьць і засьпява́ла пе́сьню

obliging

adj.

ласка́вы; прыве́тлівы, рахма́ны; паслу́жлівы

oblique

adj.

1) нахі́лены (пра пло́скасьць), ко́сы (пра лі́нію)

oblique angle — во́стры або́ тупы́ (няпро́сты) кут

2) ухі́лісты, няя́сны (пра адка́з)

3) патае́мны, скры́тны; закулі́сны; нячы́сты

oblique dealings — нячы́стыя апэра́цыі

4) уско́сны

oblique case — уско́сны склон

obliquely

adv.

наўско́с, наўскасы́, наўскася́к

obliterate

v.

1) сьціра́ць; заціра́ць; зьнішча́ць

Heavy rain obliterated the footprints — Вялі́кі дождж змыў сьляды́

2) згла́джваць, гаі́ць

Time obliterates sorrow — час го́іць боль душы́

obliteration

n.

сьціра́ньне, заціра́ньне, зьнішчэ́ньне n.

oblivion

n.

1) забыцьцё n., няпа́мяцтва n.

to pass into oblivion — пайсьці́ ў забыцьцё, быць забы́тым

2)

а) бяспа́мяцтва n.

б) забы́ўлівасьць, няпа́мятлівасьць f.; блага́я па́мяць