obliterate

[əˈblɪtəreɪt]

v.

1) сьціра́ць; заціра́ць; зьнішча́ць

Heavy rain obliterated the footprints — Вялі́кі дождж змыў сьляды́

2) згла́джваць, гаі́ць

Time obliterates sorrow — час го́іць боль душы́

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)