name
[neɪm]
1.
n.
1) імя́ n., назо́ў -ву m., на́зва f.
His name is Johnny — Яго́нае імя́ — Я́нка
in the name of… —
а) у імя́ каго́-чаго́
б) ад імя́ каго́; на чыё-н. імя́
He bought the car in the name of his wife — Ён купіў машы́ну на імя́ свае́ жо́нкі
name of the river — назо́ў ракі́
2) про́зьвішча n.
to know only by name — ве́даць то́лькі па чу́тках
3) рэпута́цыя, сла́ва f.
He is proud of his good name — Ён ганары́цца сваёй до́брай рэпута́цыяй
to call names — ла́яць абзыва́ць (благі́мі сло́вамі)
2.
v.t.
1) зваць; называ́ць каго́-што; дава́ць імя́ каму́-чаму́
to name a newborn baby — даць імя́ нованаро́джанаму дзіця́ці
Three persons were named in the report — Тры асо́бы былі назва́ныя ў справазда́чы
to name after — называ́ць у го́нар каго́-чаго́
Can you name these flowers (birds)? — Ці ты ве́даеш назо́вы гэ́тых кве́так (пту́шак)?
2)
а) прызнача́ць (да́ту чаго́-н.)
to name the day — прызна́чыць дзень
б) name a price — скажы́ цану́
3) прызнача́ць на стано́вішча
nameless
[ˈneɪmləs]
adj.
1)
а) безыме́нны
б) анані́мны
2) невыка́зны, невымо́ўны (пра жада́ньне)
3) агі́дны (пра злачы́нства)
4) невядо́мы; малавядо́мы (напр. маста́к)