Verbum

lie

I [laɪ]

1.

n.

1) мана́, ілжа́, хлусьня́ f.

2) няпра́ўда f.

2.

v.i., lied, lying

мані́ць, хлусі́ць, ілга́ць; каза́ць няпра́ўду, ашу́кваць

•

- give the lie to

II [laɪ]

1.

v., lay, lain, lying, v.i.

1) ляжа́ць

2) лажы́цца

to lie down — ляга́ць; кла́сьціся

3) to lie idle (unused) — ляжа́ць без ужы́тку

4) ляжа́ць, знахо́дзіцца

Land that lay along a river — Зямля́, яка́я ляжа́ла ўздо́ўж рэ́чкі

What a future lies before him! — Што за бу́дучыня пе́рад ім!

2.

n.

1) месцазнахо́джаньне n., кіру́нак чаго́-н.

2) стано́вішча n., стан -у m. (спра́ваў)

3) лагво́ n., бярло́г -а f. (зьвяра́)

•

- lie back

- lie by

- lie over

- take an insult lying down

lie back

адвалі́цца, адкі́нуцца, ле́гчы на сьпіну́

lie by

бязьдзе́йнічаць, адпачыва́ць

lie in state

ляжа́ць на по́куці, быць вы́стаўленым на разьвіта́ньне (пра нябо́жчыка)

lie low

а) хава́цца

б) вычэ́кваць

lie over

адкла́сьці на пасьля́

lie waste

ляжа́ць абло́гай

Liechtenstein

[ˈlɪktənstaɪn]

Ліхтэнштэ́йн

lieutenant

[lu:ˈtenənt]

n.

1) наме́сьнік -а m., наме́сьніца f.

2) лейтэна́нт -а m.

lieutenant colonel

падпалко́ўнік -а m.