Verbum

ducal

[ˈdu:kəl]

adj.

кня́жы; кня́скі; гэ́рцагскі

duchess

[ˈdʌtʃɪs]

n.

княгі́ня, гэрцагі́ня f.

duchy

[ˈdʌtʃi]

n., pl. -ies

кня́ства n.; гэ́рцагства n.

duck

I [dʌk]

n.

ка́чка f.

II [dʌk]

1.

v.i.

1) акуна́цца

2) ху́тка схіля́цца

3) уніка́ць, цішко́м уцяка́ць

to duck behind the building — шу́снуць за буды́нак

2.

v.t.

1) акуна́ць

2) схіля́ць рапто́ўна

She ducked her head — Яна́ рапто́ўна схілі́ла галаву́

3) informal уніка́ць, ухіля́цца

to duck the question — уні́кнуць адка́зу

III [dʌk]

n.

парусі́на f.

duckling

[ˈdʌklɪŋ]

n.

качанё, качаня́ n.

duct

[dʌkt]

n.

1) труба́ f., про́вад -у m.

2) прато́ка f., кана́л -у m.

tear ducts — сьлёзныя прато́кі

ductile

[ˈdʌktəl]

adj.

1) цягу́чы (пра мэта́л)

2) гну́ткі, ко́ўкі

3) пада́тлівы, пада́тны

ductility

[dʌkˈtɪləti]

n., pl. -ties

1) цягу́часьць f.

2) гну́ткасьць, ко́ўкасьць f.

3) пада́тнасьць, пада́тлівасьць f.