Verbum

double

[ˈdʌbəl]

1.

adj.

1) падво́йны

double meaning — падво́йнае значэ́ньне

2) дваі́сты

3) двая́кі

2.

adv.

1) падво́йна, у два разы́

he sees double — яму́ дво́іцца ўваччу́

2) удву́х, удзьвю́х, удваі́х

3.

n.

1) падво́йная ко́лькасьць

2) дубле́т -а m., двайні́к -а́ m.

3) дублёр -а m. (акто́р)

4) у дзьве сто́лкі

4.

v.

1) падво́йваць (-ца), павялі́чваць у два разы́

2) дублява́ць

3) склада́ць у дзьве сто́лкі

4) абплыва́ць наво́кал

5) выко́нваць дзьве фу́нкцыі; гра́ць дзьве ро́лі

•

- double back

- on the double

- double up

double back

завярну́цца наза́д

double bass

1.

басэ́тля f., кантраба́с -а m.

2.

adj.

басэ́тлевы

double bed

двухспа́льны ло́жак

double standard

двайны́ падыхо́д, двайна́я мара́ль

double up

а) ску́рчыцца

He doubled up with pain — Ён ску́рчыўся ад бо́лю

б) жыць з кім у адны́м пако́і, спа́ць у адны́м ло́жку

double-barreled

[,dʌbəlˈbærəld]

adj.

1) дубальто́вы

a double-barreled shotgun — дубальто́ўка f.

2) двухсэнсо́ўны; двухмэ́тны

double-breasted

[,dʌbəlˈbrestɪd]

adj.

двухбо́ртны (пінжа́к, жаке́т)

double-check

[,dʌbəlˈtʃek]

v.

правяра́ць, кантралява́ць дво́йчы

double-cross

[,dʌbəlˈkrɔs]

v.

ашу́кваць, абду́рваць, перахітра́ць