Verbum

domain

n.

1) улада́рства n.

2) маёнтак -ку m., зяме́льныя ўлада́ньні

3) галіна́ f., абся́г -у m.; по́ле дзе́яньня, сфэ́ра f.

dome

n.

1) Archit. ку́пал -а m.

2) пала́ц -а m., ве́лічная буды́ніна

domestic

adj.

1) ха́тні, дама́шні, сяме́йны

2) дамасе́длівы, які́ лю́біць сяме́йнае жыцьцё

3) сво́йскі

domestic animals/birds — сво́йская жывёла, сво́йскія пту́шкі

4) нутраны́

domestic affairs — нутраны́я спра́вы

n.

ха́тняя рабо́тніца, служа́нка f.

domesticate

v.t.

1) прыруча́ць дзі́кую жывёлу; культывава́ць расьлі́ны

2) прывя́зваць да ха́ты, сяме́йнага жыцьця́

domicile

n.

дом, жытло́, паме́шканьне n.; сядзі́ба f., рэзыдэ́нцыя f.

dominance

n.

панава́ньне n.; уплы́вы pl.; перава́га f.

dominant

adj.

1) даміну́ючы, найбо́льш уплыво́вы, пану́ючы; гало́ўны, вяду́чы

2) які́ ўзвыша́ецца над акалі́чнаю мясцо́васьцю

n. Mus.

даміна́нта f.

dominate

v.

1) дамінава́ць, пераважа́ць, мець перава́гу, панава́ць; быць гало́ўным

2) узвыша́цца над мясцо́васьцю; займа́ць кіру́ючае стано́вішча

domination

n.

панава́ньне n.; ула́да f.

domineer

v.i.

дэспаты́чна панава́ць; тыра́ніць; пака́зваць сваю́ перава́гу, браць верх; дамінава́ць