Verbum

blight

[blaɪt]

1.

n.

1) по́шасьць, хваро́ба, шко́днік (расьлі́наў)

2) Figur. расчарава́ньне n., уда́р -у m.

3) занепада́ньне n., заняпа́д -у m.

urban blight — гарадзкі́ заняпа́д

2.

v.t.

1) выкліка́ць хваро́бу расьлі́наў; шко́дзіць

2) разьбіва́ць, руйнава́ць (надзе́ю, пля́ны)

blind

[blaɪnd]

1.

adj.

1) сьляпы́

2) ледзь ба́чны, схава́ны

a blind curve on a highway — ледзь ба́чны вы́гін аўтастра́ды

3) ледзь зна́чны, непрыкме́тны, сьляпы́

blind path — ледзь заўва́жная сьце́жка

4) засьле́плены

blind fury — сьляпа́я злосьць

5) сьляпы́ (без вако́н)

a blind wall — сьляпа́я сьцяна́

2.

v.t.

1) сьляпі́ць; асьляпля́ць

blinding light — сьляпу́чае сьвятло́

2) зацямня́ць, зацьмява́ць; закрыва́ць; маскава́ць

3) засьляпля́ць, асьляпля́ць

affection blinds reason — пачуцьцё асьляпля́е ро́зум

3.

n

1) што́ра, акані́ца f.; засло́нка f.

Venetian blind — жалюзі́ indecl., n

2) Figur. вы́думаная прычы́на, адгаво́рка f.

3) заса́да f. (для паляўні́чага)

•

- be blind to

- blind street

blind as a bat

зусі́м сьляпы́, сляпы́ як крот

blind date

1) нала́джаная сустрэ́ча незнаёмых мужчы́ны й жанчы́ны

2) адна́ з асо́баў, які́я так сустрака́юцца

blind gut

сьляпа́я кі́шка

blind spot

1) сьляпа́я пля́ма на сятча́тцы во́ка

2) слабо́е ме́сца ў не́чым разуме́ньні або́ ве́дах

3) ме́сца слабо́е ба́чнасьці (пры язьдзе́ ў аўтамабі́лі)

blind street

тупі́к -а́ m.

blindage

[ˈblaɪndɪdʒ]

n.

блінда́ж -а́ m.

blinder

[blaɪndər]

n.

наво́чнік -а m. (у палахлі́вага каня́)

blindfold

[ˈblaɪndfoʊld]

1.

v.t.

1) завя́зваць во́чы

2) Figur. зацямня́ць

Prejudice blindfolds the mind — Прадузя́тасьць зацямня́е ро́зум

2.

adj.

1) з завя́занымі вачы́ма

2) Figur. неразва́жны, неразва́жлівы; неасьцяро́жны

3.

n.

павя́зка f. (на во́чы)