blind
[blaɪnd]1.adj.
1) сьляпы́
2) ледзь ба́чны, схава́ны
a blind curve on a highway — ледзь ба́чны вы́гін аўтастра́ды
3) ледзь зна́чны, непрыкме́тны, сьляпы́
blind path — ледзь заўва́жная сьце́жка
4) засьле́плены
blind fury — сьляпа́я злосьць
5) сьляпы́ (без вако́н)
a blind wall — сьляпа́я сьцяна́
2.v.t.
1) сьляпі́ць; асьляпля́ць
blinding light — сьляпу́чае сьвятло́
2) зацямня́ць, зацьмява́ць; закрыва́ць; маскава́ць
3) засьляпля́ць, асьляпля́ць
affection blinds reason — пачуцьцё асьляпля́е ро́зум
3.n
1) што́ра, акані́ца f.; засло́нка f.
Venetian blind — жалюзі́ indecl., n
2) Figur. вы́думаная прычы́на, адгаво́рка f.
3) заса́да f. (для паляўні́чага)
•
- be blind to
- blind street
Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)