Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)

ПрадмоваСкарачэнніКніга ў PDF/DjVu

convexo-concave

[kən,veksoʊˈkɑ:nkeɪv]

adj.

вы́пукла-ўвагну́ты (пра лі́нзу)

convexo-convex

[kən,veksoʊkɑ:nˈveks]

adj.

двая́ка -вы́пуклы

convey

[kən,veɪ]

v.t.

1) пераво́зіць; перано́сіць; перадава́ць е́сткі, прывіта́ньні)

2) право́дзіць

a wire conveys an electric current — дрот право́дзіць электры́чны ток

3) выка́зваць, гавары́ць, паведамля́ць

to convey one’s condolences — вы́казаць спачува́ньні

4) Law апі́сваць, перадава́ць

The farmer conveyed his farm to his son — Селяні́н перадаў сваю́ гаспада́рку сы́ну

conveyance

[kən,veɪəns]

n.

1) пераво́з -у m., транспарта́цыя f., право́джаньне n.

2) сро́дак пераво́зу

3) перадава́ньне n.

4) Law перада́ча пра́ва на ўла́снасьць

conveyer, conveyor

[kənˈveɪər]

n.

транспартэ́р, канвэ́ер -а m.

- conveyer belt

conveyer belt

канвэ́ерны пас

convict

1. [kənˈvɪkt]

v.t.

1) прызнава́ць вінава́тым; засуджа́ць; прысуджа́ць, прыгаво́рваць

2) перако́нваць (у памы́лцы, віне́)

2. [ˈkɑ:nvɪkt]

n.

а) асу́джаны

б) вя́зень -ьня m. & f., ка́таржнік -а m.

convicted

[kənˈvɪktɪd]

adj.

асу́джаны, прызна́ны вінава́тым; прыгаво́раны

conviction

[kənˈvɪkʃən]

n.

1) асуджэ́ньне n., прысу́д -у m.; прызна́ньне вінава́тым

The trial resulted in the conviction of the guilty man — Суд ско́нчыўся прысу́дам вінава́тага

2) перакана́ньне n., упэ́ўненасьць f.

a person of conviction — чалаве́к зь перакана́ньнямі

convictive

[kənˈvɪktɪv]

adj.

перакана́льны, перакана́ўчы