strife
1) сва́рка
2) змага́ньне
strife
1) сва́рка
2) змага́ньне
strike
v., struck, struck or stricken, striking
1) удара́ць; нано́сіць уда́р
2) выбіва́ць, адбіва́ць, чака́ніць
3) высяка́ць (аго́нь), чы́ркаць, запа́льваць
4) здава́цца, ура́жваць, рабі́ць ура́жаньне
5) біць
6) мо́цна ўра́жваць, ахапля́ць
7) атакава́ць
8) прыйсьці́ ў галаву́
10) бастава́ць, страйкава́ць
11) выкрасьля́ць, выкасо́ўваць
12) сутыка́цца, урэ́звацца
1) уда́р -у
2) адкрыцьцё пакла́даў (руды, на́фты); нечака́ная ўда́ча
3) забасто́ўка
•
- on strike
- strike a balance
- strike an agreement
- strike it rich
- strike up
strike a balance
падво́дзіць баля́нс
strike a bargain
старгава́цца
strike a blow for
заступі́цца за каго́-што, стаць на абаро́ну каго́-чаго́
strike an agreement
прыйсьці́ да пагадне́ньня
strike it rich
informal
а) адкры́ць бага́тыя пакла́ды (руды́, на́фты)
б) мець нечака́ную ўда́чу
strike off the rolls
вы́красьліць са сьпі́су
strike oil
натра́піць на на́фту; натра́піць на вялі́кую ўда́чу
strike the right note
сказа́ць або́ зрабі́ць што-н. дарэ́чы