Verbum

stub

[stʌb]

1.

n.

1) абло́мак, агры́зак -ка m.

the stub of a pencil — агры́зак алавіка́

2) карэ́нчык -а m., кане́ц біле́та, квіта́

3) кало́да f., абру́бак -ка m. (дрэ́ва, пале́на)

4) пень пня m.

5) недаку́рак -ка m.

2.

v.t.

1) выкарчо́ўваць; выко́пваць (з ко́ранем)

2) сту́кнуць наго́й аб не́шта

to stub one’s toe against the door sill — спатыкну́цца аб паро́г

3) гасі́ць недаку́рак

stubble

[ˈstʌbəl]

n.

1) (і)ржэ́ўнік -у m., (і)ржы́шча n.

2) шчаці́на, шчэць f., шчаці́ньне n. (на няго́леным тва́ры)

stubborn

[ˈstʌbərn]

adj.

1) заця́ты

stubborn resistance — заця́ты супраці́ў

2) упо́рысты, упа́рты

stubbornness

[ˈstʌbərnəs]

n.

заця́тасьць, упа́ртасьць f.

stubby

[ˈstʌbi]

adj.

1) прыса́дзісты; каржакава́ты (пра чалаве́ка); каро́ткі й таўсты́

2) шчаці́ністы, са шчаці́най

a stubby beard — шчаці́ністая барада́

3) іржы́сты; пні́сты

stucco

[ˈstʌkoʊ]

1.

n., pl. -coes, -cos

1) тынк -у m., атынко́ўка f.

2) тынкава́ньне

2.

v.t.

тынкава́ць, атынко́ўваць

stuck

[stʌk]

v., p.t. and p.p. of stick

•

- get stuck

stuck-up

[,stʌkˈʌp]

adj.

ганары́сты, фанабэ́рысты, задава́сты

stud

I [stʌd]

1.

n.

1) пле́шка, гало́ўка f. (цьвіка́)

2) за́пінка f. (у адзе́ньні)

3) шу́ла, сто́йка f. (у будаўні́цтве)

2.

v.t. (-dd-)

усе́йваць, усы́пваць; раскі́дваць

gem-studded crown — каро́на, усы́паная кашто́ўнымі камяня́мі

II [stʌd]

1.

n.

1) ко́нны заво́д

2) жарабе́ц -ца́ m. .

2.

adj.

завадзкі́, паро́дзісты

a stud horse — завадзкі́ жарабе́ц

student

[ˈstu:dənt]

n.

1) студэ́нт -а m., студэ́нтка f.

2) ву́чань -ня m., ву́чаніца f.

3) дасьле́днік -а m.

•

- students