Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)

ПрадмоваСкарачэнніКніга ў PDF/DjVu

unborn

[ʌnˈbɔrn]

adj.

ненаро́джаны; бу́дучы

unborn generations — бу́дучыя пакале́ньні

unbounded

[ʌnˈbaʊndɪd]

adj.

1) неабмежава́ны; ве́льмі вялі́кі; бязьме́жны

2) непадле́глы, непадле́жны

unbraid

[ʌnˈbreɪd]

v.t.

расплята́ць

unbridled

[ʌnˈbraɪdəld]

adj.

1) незацугля́ны, незакілза́ны (пра каня́)

2) неўтаймава́ны, нястры́мны

unbroken

[ʌnˈbroʊkən]

adj.

1) неразьбі́ты, непалама́ны, цэ́лы

2) безупы́нны, бесьперапы́нны

He had eight hours of unbroken sleep — Ён спаў бесьперапы́нна во́сем гадзі́наў

3) неаб’е́жджаны, непрыру́чаны

an unbroken horse — непрыру́чаны конь

unbuckle

[ʌnˈbʌkəl]

1.

v.t.

1) расшпі́льваць

2) адшпі́льваць; адніма́ць

2.

v.i. Figur.

адпру́жвацца

unburden

[ʌnˈbɜ:rdən]

v.t.

1) аблягча́ць, палягча́ць (цяжа́р, но́шу)

2) прызнава́цца да не́чага, што гняце́

to unburden one’s mind — вы́казаць набале́лае

unbutton

[ʌnˈbʌtən]

v.t.

расшпіля́ць гу́зік, расшпіля́цца

uncage

[ʌnˈkeɪdʒ]

v.t.

1) выпуска́ць з кле́ткі

2) вызваля́ць, выпуска́ць з астро́гу

uncalled-for

[ʌnˈkɔldf‚r]

adj.

1) няпро́шаны

2) беспатрэ́бны, недарэ́чны