unbroken

[ʌnˈbroʊkən]

adj.

1) неразьбі́ты, непалама́ны, цэ́лы

2) безупы́нны, бесьперапы́нны

He had eight hours of unbroken sleep — Ён спаў бесьперапы́нна во́сем гадзі́наў

3) неаб’е́жджаны, непрыру́чаны

an unbroken horse — непрыру́чаны конь

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)