accommodating
[əˈkɑ:mədeɪtɪŋ]
adj.
прыслу́жлівы; згаво́рлівы
accommodation
[ə,kɑ:məˈdeɪʃən]
n.
1) паме́шканьне і (ча́сам) сталава́ньне
2) дапамо́га; паслу́га; выго́да f
3) прыстасава́ньне n.
The accommodation of our desires to a smaller income took some time — Прыстасава́ньне на́шых жада́ньняў да ме́ншых прыбы́ткаў заняло́ пэ́ўны час
4) узгадне́ньне, пагадне́ньне n.; кампрамі́с -у m.
The bankrupt and the men to whom he owed money arranged an accommodation — Банкру́т і лю́дзі, каму́ ён быў ві́нен гро́шы, дайшлі́ да пагадне́ньня
5) паслу́га f.
6) пазы́ка f.
7) Physiol. прыстасава́насьць f. (напр. во́ка)
accompaniment
[əˈkʌmpənimənt]
n.
1) дада́так -ку m.; суправаджэ́ньне n., спадаро́жнік -а m.
Sour cream is a usual accompaniment to pancakes — Сьмята́на звыча́йны дада́так да бліно́ў
Destruction and suffering are the accompaniments of war — Разбурэ́ньне й цярпе́ньні — спадаро́жнікі вайны́
2) Mus. акампанімэ́нт -у m.
accompanist
[əˈkʌmpənɪst]
n.
акампані́ст -а m., акампані́стка f.
accompany
[əˈkʌmpəni]
v. -nied, -nying
1) суправаджа́ць; далуча́цца; право́дзіць
May we accompany you on your walk? — Ці мо́жам прайсьці́ся з ва́мі? Ці мо́жам далучы́цца да вас на прахо́дку?
to accompany a friend to the airport — праве́сьці сябро́ўку (ся́бра) на лётнішча
Fire is accompanied by heat — Аго́нь суправаджа́ецца гарачынёю
2) Mus. акампаніява́ць
accomplice
[əˈkɑ:mpləs]
n.
супо́льнік -а m., саўдзе́льнік у злачы́нстве
an accomplice in the murder — саўдзе́льнік у забо́йстве
accomplish
[əˈkɑ:mplɪʃ]
v.t.
1) дасяга́ць, выко́нваць (абяца́ньне, плян)
Did you accomplish your purpose? — Ці вы дасягну́лі сваёй мэ́ты?
2) рабі́ць; канча́ць
John can accomplish more in a day than any other boy in his class — Я́нка за дзень мо́жа зрабі́ць больш, чым які́ і́ншы хлапе́ц у кля́се
accomplished
[əˈkɑ:mplɪʃt]
adj.
1) вы́кананы, зро́блены; зако́нчаны
2) высо́какваліфікава́ны; выда́тны, таленаві́ты, даскана́лы
an accomplished surgeon — выда́тны хіру́рг
3) до́бра вы́хаваны або адукава́ны
an accomplished host — ве́тлівы гаспада́р
accomplishment
[əˈkɑ:mplɪʃmənt]
n.
1) дасягне́ньне, выкана́ньне, завяршэ́ньне n.
The teacher was proud of her pupils’ accomplishments — Наста́ўніца ганары́лася дасягне́ньнямі сваі́х ву́чняў
2) дасягне́ньне, зьдзе́йсьненьне n.
The accomplishment of his purpose took three months — Дасягне́ньне мэ́ты заняло́ яму́ тры ме́сяцы
accord
[əˈkɔrd]
1.
v.i.
быць у зго́дзе, згаджа́цца, пагаджа́цца
His account of the accident accords with yours — Яго́ны раска́з пра вы́падак згаджа́ецца з тваі́м
2.
v.t.
удзяля́ць; выка́зваць
to accord praise for good work — вы́казаць пахвалу́ за до́брую пра́цу
3.
n.
1) зго́да f.; сула́дзьдзе n., сула́днасьць; сугу́чнасьць, гармо́нія f.
2) умо́ва, дамо́ва f. пагадне́ньне n.
an accord with France — умо́ва з Фра́нцыяй
3) Law дабраахво́тнае пагадне́ньне m.
4) гармо́нія f., сула́дзьдзе ко́лераў або́ то́наў
•
- in accord
- of one’s own accord
- with one accord