accomplished

[əˈkɑ:mplɪʃt]

adj.

1) вы́кананы, зро́блены; зако́нчаны

2) высо́какваліфікава́ны; выда́тны, таленаві́ты, даскана́лы

an accomplished surgeon — выда́тны хіру́рг

3) до́бра вы́хаваны або адукава́ны

an accomplished host — ве́тлівы гаспада́р

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)