Verbum

despicable

adj.

агі́дны, нікчэ́мны, по́длы; грэ́баваны

despise

v.t.

пагарджа́ць, грэ́баваць; ненаві́дзець

despite

prep.

нягле́дзячы на, насу́перак, насупо́р

n.

1) абра́за, кры́ўда f.

2) Archaic пага́рда f.

despoil

v.t.

рабава́ць; гра́біць; спусташа́ць

despond

v.

па́даць ду́хам, тра́ціць надзе́ю

despondency

n.

упа́дак ду́ху, адча́й -ю m., прыгне́чанасьць n.

despondent

adj.

прыгне́чаны, абезнадзе́ены

despot

n.

1) тыра́н, дэ́спат -а m.; прыгнята́льнік -а m.

2) лю́ты мана́рх, улада́р зь неабмежава́най ула́дай

3) (у грэ́цкай царкве́) япі́скап, патрыя́рх -а m.

despotic

adj.

дэспаты́чны; зь неабмежава́най ула́дай; самаўла́дны (хара́ктар)

dessert

n.

дэсэ́рт -у m.

dessert spoon — дэсэ́ртная лы́жка